14 października - Ogłoszenia

  • Drukuj
Szczegóły
Kategoria: Ogłoszenia
Opublikowano: niedziela, 14, październik 2012 06:51
Administrator
Odsłony: 4085

 

Ogłoszenia duszpasterskie - 14 października 2012 r. – XXVIII niedz. zw.–B

 


1.    Witamy obecnych na dzisiejszej Liturgii: Parafian, Gości i Rodaków parafii. Solenizantom i jubilatom najbliższego tygodnia składamy najlepsze życzenia i polecamy w modlitwach. Szczególne życzenia składamy dziś nauczycielom, wychowawcom i katechetom z okazji dzisiejszego ich święta oraz pielęgniarkom, lekarzom i całej służbie zdrowia z okazji przypadającego w czwartek święta św. Łukasza ich patrona.

2.    Z uwagi na uroczystość odpustową w naszej parafii w ubiegłą niedzielę - dziś czytamy list Episkopatu Polski nt. Dnia Papieskiego i Słowo Biskupa Włocławskiego na rozpoczęcie Roku Wiary.

3.    Dziś Dzień Papieski pod hasłem Jan Paweł II – Papież Rodziny. Mamy okazję wspomóc także dzieło, które od lat nazywane jest żywym pomnikiem Jana Pawła II składając do puszek ofiarę na stypendia dla młodzieży z wielodzietnych a niezamożnych rodzin.

4.    Zbiórka na program stypendialny w Dzień Papieski jest przejawem miłości Polaków do bł. Jana Pawła II. Fundacja rozpoczęła działalność od 500 stypendiów, przyznanych gimnazjalistom, w większości z rodzin popegeerowskich. Dzisiaj stypendystów jest 2,5 tys. Kolejne 200 osób już ukończyło studia. „Obecnie kilku naszych stypendystów doktoryzuje się, dwaj to dzisiaj kapłani, 15 jest w seminariach duchownych, są też dwie siostry zakonne. Wśród naszych wychowanków są prawnicy, lekarze. To naprawdę wielkie dzieło Jana Pawła II i nasza wielka wdzięczność wyrażona przez to dzieło Błog. Janowi Pawłowi II”  Młodzież z Caritas Parafialnej i Wolontariatu są z puszkami przed świątynią. Wesprzyjmy to piękne dzieło...

5.    Nabożeństwa różańcowe o 16.30 w kościele parafialnym a w soboty w kościele poklasztornym przed obrazem Matki Bożej Różańcowej i tam Msza św. popołudniowa o 17.00. Zapraszamy…

6.    Zakończyliśmy zaplanowane na ten rok prace przy kościele poklasztornym. Dalsze prace będą kontynuowane w roku przyszłym. Pozostaje nam jeszcze rozliczenie i uregulowanie należności za wykonane prace. Dziękujemy za ofiary składane na ten cel.

7.    Dziś jest do nabycia nowy, październikowy numer Siewu Brzeskiego a w nim m.in. Wydarzenia parafialne, o podominikańskim kościele, historia Zgromadzenia Sióstr Elżbietanek, wieści ze szkół i program Uroczystości Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny i In.

8.    Pod chórem są jeszcze do nabycia niektóre wcześniejsze numery Siewu Brzeskiego i innej prasy katolickiej. Ofiarę na cele wydawnicze Siewu składamy do puszki znajdującej się przy stoliku. Tam też składamy opłatę za inne pisma tam wystawione. Nowy nr Przewodnika Katolickiego do nabycia w zakrystii.

9.    W przyszłą niedzielę (21.10)  imieniny obchodzi Siostra Urszula M. Bogucka. O godz. 10,30 sprawowana będzie Msza św. w int. Solenizantki. Będzie wtedy też okazja złożyć jej życzenia ...

10.    Za dwa tygodnie planowany jest nasz parafialny kalendarz na 2013 roku.

11.    W czwartek 11 października br. Ojciec Święty Benedykt XVI zainaugurował w Kościele powszechnym Rok Wiary a Biskup Włocławski w naszej diecezji. Uroczystości transmitowała TV Trwam. Dziękujemy naszym parafianom, że uczestniczyli w tej uroczystości we Włocławku. Inauguracja Roku Wiary w naszej parafii dziś, podczas Mszy św. o g. 10,30.

12.    Za tydzień – w niedzielę misyjną – kazania głosić będzie Ks. Marek Bałwas, młody kapłan po wypadku poruszający się na wózku inwalidzkim ale pełen charyzmatu i wiary...

13.    Przyjmujemy od dziś, w kancelarii parafialnej, zgłoszenia wypominek modlitewnych za zmarłych - rocznych (na godz. 7.30; 9.00; 12.00), tzw. jednorazowych (Wszystkich Świętych – Dzień Zaduszny) i przez oktawę. Ofiary na podobnych zasadach jak od kilku lat. Na bocznych ołtarzach wyłożone są kartki, na których o ile możliwe, zgłaszamy wypominki.

14.    W minionym tygodniu odbył się pogrzeb +Róży Budzyńskiej, l.75 z ul. I-Armii WP i +Jadwigi Mizgajskiej, l.96 z Włocławka, rodzinnie związanej z naszą Par. W środę o 14,00 (w kościele) pogrzeb + Bolesława Mrzygłóda, l.81, z Włocławka, dawniej zam. Jądrowice. Wszystkich ostatnio zmarłych parafian i zmarłych z rodzin parafian polecamy Miłosierdziu Bożemu. Wieczny odpoczynek...

 


Zapowiedzi przedślubne - 14.10.2012 r.


Michał Makowski, kawaler, zam. Guźlin 54 Edyta Twardowska, panna, zam. Komorów

 


INTENCJE MSZALNE:

 


Niedziela  – 14 października 2012 - XII DZIEŃ PAPIESKI - Inauguracja Roku Wiary w Parafii  – Dzień Edukacji Narodowej      

7.30    + Henryk Piotrowski  (R14)
9.00    + Jadwiga Krygier  
10.30   1/ Za parafian i inauguracja Roku Wiary w Par.    2/+ Antoni Przewozikowski 
12.00    + Bronisław Chmielewski, Zofia i Stanisław Piotrowscy
17.00    + Władysław Dryś  (R14)


Poniedziałek  –  15 października 2012  - Św. Teresy –  wspomnienie   

7.00        + Genowefa Balcerak – pg
17.00        1/ + Wojciech Kowalewski, Aniela i Seweryn Kowalscy 
                2/ + Natalia i Stanisław (R15) Modrzejewscy
17.30        Dziękczynno-błag. w 18-lecie urodzin Sebastiana Szczepańskiego 
    
Wtorek  –  16 października 2012 – Św. Jadwigi Śląskiej  –  wspomnienie       

7.00        + Jerzy Chabasiński – pg
17.00        1/ + Julianna Chałas (R8)
                2/ + zm. z rodz. Lewandowskich i Żukowskich  - rez.

Środa  –  17 października 2012 – Św. Ignacego Antiocheńskiego BM  –  wspomnienie   

  7.00        + Stanisława Stanisławska – pg
17.00        1/ + Józef Krysiński - pg
                2/ + Jadwiga Michalak – pg
   
Czwartek  –  18 października 2012  – Św. Łukasza Ewangelisty  –  święto  

7.00        + Elżbieta Krzymianowska – pg
17.00        1/ + Stanisław Balcerak  
                2/ + Natalia Mandosik - pg

Piątek  –  19  października 2012  - Błog. Jerzego Popiełuszko

7.00        1/ + Violetta Rogala (pół roku od śmierci)
              2/ + Włodzimierz Sadowski – pg
17.00        1/ + Leokadia Afeltowicz - pg
                2/ + Genowefa Osińska – pg

Sobota  – 20 października 2012   –  – Św. Jana Kantego –  wspomnienie   

7.00        1/ + Michalina Budna – pg
              2/ + Wilhelm Szymański – pg 
w kościele poklaszt. św. Michała Arch.
    17.00        1/ + Irena Wiśniewska - pg 
                    2/ + Mariusz Buziewski

Niedziela  – 21 października 2012   - XXIX Niedziela zwykła – B  - Niedziela Misyjna        - Św. Urszuli  

   7.30    + Józef Kubajka - pg
   9.00    + Anna (R6) i Kazimierz (R12) Królik  
10.30   - O błog. Boże dla S. Urszuli M. Boguckiej (z racji imienin)
12.00    + Wojciech Kowalewski - pg
17.00    + Lech Czyżewski  – rez.

 

List Biskupa Włocławskiego na Rok Wiary


Umiłowani Siostry i Bracia,

 

11 października br. Ojciec Święty Benedykt XVI uroczyście zainaugurował Rok Wiary, który będzie obchodzony w całym Kościele do uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata 24 listopada 2013 r. Rozpoczął się on w 50 rocznicę otwarcia Soboru Watykańskiego II oraz w 20 rocznicę publikacji Katechizmu Kościoła Katolickiego.

 

W katedrze we Włocławku Mszą św. sprawowaną z księżmi dziekanami i duchowieństwem diecezji, przy udziale wiernych świeckich reprezentujących różne jej stany rozpoczęliśmy i my obchody Roku Wiary w Kościele Włocławskim, a w dzisiejszą niedzielę ta inauguracja następuje we wszystkich parafiach naszej diecezji. Podobnie jak w katedrze, tak i w każdym kościele parafialnym, zostały uroczyście wniesione dokumenty Soboru Watykańskiego II i Katechizm Kościoła Katolickiego. Jest to przypomnienie dla nas, że teksty soborowe powinniśmy poznawać i przyswajać, gdyż stanowią one drogowskaz dla Kościoła XXI wieku. Sobór Watykański II był dobrodziejstwem dla Kościoła i służył Jego odnowie. Jednym z najważniejszych owoców Soboru jest Katechizm Kościoła Katolickiego opublikowany za pontyfikatu bł. Jana Pawła II 11 października 1992 r., stanowiący cenną pomoc w zdobywaniu wiedzy na temat treści wiary, którą wspólnie wyznajemy. Już teraz zachęcam wszystkich do lektury dokumentów soborowych i Katechizmu Kościoła Katolickiego. Poznawajmy prawdy wiary, pogłębiajmy wiedzę na temat treści wiary. Proszę, aby duszpasterze przez cały czas trwania Roku Wiary pomogli wiernym w poznaniu Katechizmu Kościoła Katolickiego i pogłębieniu znajomości treści prawd wiary.

 

1.      Cel Roku Wiary

W zamyśle Ojca Świętego Rok Wiary jest zaproszeniem do „autentycznego i nowego nawrócenia do Pana, jedynego Zbawiciela świata”. Tylko w ten sposób łaskę wiary otrzymaną na chrzcie świętym uznamy za skarb, o który trzeba dbać, i będziemy lękać się, by tego skarbu nie zatracić. Warto w tym momencie przypomnieć sobie zobowiązania płynące z faktu przyjęcia chrztu świętego. Gdy dzisiaj wiarę się ośmiesza, opluwa, z niej szydzi, czy wręcz z nienawiścią do niej się odnosi, ze smutkiem zauważamy, że czynią to nierzadko ludzie, którzy zostali ochrzczeni, w wierze byli wychowywani, ale w swoim życiu dar wiary roztrwonili, stali się jak zwietrzała sól, która straciła smak i nadaje się tylko na wyrzucenie. Ze smutkiem zauważamy również, że ludzie uznający się za wierzących nie stają w obronie swojej wiary, pozwalają na jej ośmieszanie przyjmując postawę obojętności. Dlatego potrzebujemy nawrócenia, by zadośćuczynić za grzechy przeciwko wierze i by przypomnieć sobie, że sakrament chrztu świętego jest dla nas zobowiązaniem do pielęgnowania wiary, a więc do rozbudzania w sobie ciągłego pragnienia Boga i życia we wspólnocie z Nim. Niech o tym zobowiązaniu przypomina nam aspersja – pokropienie wodą święconą, wybierane w Roku Wiary jako jedna z form aktu pokuty podczas niedzielnych i świątecznych Eucharystii.

„Tylko przez wiarę wiara rośnie i umacnia się” – uczy nas Benedykt XVI – „wiara bowiem rośnie, gdy przeżywana jest jako doświadczenie otrzymanej miłości i kiedy jest przekazywana jako doświadczenie łaski i radości. Sprawia ona, że życie wiernych wydaje owoc”. Wiary nie można zachowywać dla siebie. Trzeba dbać o jej wzrost, tak by stała się świadectwem budującym wiarę drugiego człowieka. Rok Wiary ma więc rozbudzić w wierzących aspirację do wyznawania wiary z przekonaniem, odwagą i radością. Czynić to będziemy zwłaszcza na liturgii Mszy św. Proszę, aby we wszystkich kościołach diecezji przez cały Rok Wiary Credo, a więc „Wyznanie Wiary” celebrowane było w formie uroczystego śpiewu dla podkreślenia naszej przynależności do wspólnoty dzieci Bożych, odkupionych przez Chrystusa i naznaczonych znamieniem Ducha Świętego. Poza tym śpiewane Credo uświadamia nam, że wyznanie wiary jest aktem zarówno osobistym, jak i wspólnotowym – wyznaniem całego Kościoła, we wspólnocie którego każdy otrzymuje chrzest.

 

2.      Troska o pogłębianie wiary

Wyznanie wiary zobowiązuje więc do znajomości prawd wiary, znajomości treści, w które należy wierzyć, by przyjąć je sercem i nimi żyć. Ojciec Święty Benedykt XVI w czwartek po Środzie Popielcowej 2012 r. na spotkaniu z duchowieństwem diecezji rzymskiej ubolewał nad ignorancją katolików, co do znajomości treści wiary. Poznanie prawd wiary prowadzi do odkrycia tajemnicy Boga. Obowiązkiem wierzącego jest dbanie o pogłębianie znajomości treści wiary przez lekturę Pisma Świętego, Katechizmu Kościoła Katolickiego, przez udział w katechezie tak szkolnej, jak i katechezie dla dorosłych, przez lekturę książek poruszających problematykę wiary czy stały kontakt z prasą katolicką. Rok Wiary nade wszystko wyraża wspólne zobowiązanie do studium podstawowych treści wiary zawartych w Katechizmie Kościoła Katolickiego. Nie bez znaczenia będą rekolekcje parafialne przeżywane w Roku Wiary. Usilnie zalecam, aby dobór rekolekcjonistów w diecezji nie był przypadkowy, a tematyka rekolekcji poświęcona była wiarze.

Benedykt XVI przypomina, że w pierwszych wiekach chrześcijanie musieli nauczyć się Credo – „Wierzę w Boga” na pamięć. Było ono ich codzienną modlitwą. Treści wiary, którą wyznajemy, powinny być przez nas przemodlone, aby stały się treścią naszego życia. Temu służył praktykowany w chrześcijańskich rodzinach pacierz, uczony przez rodziców, babcię czy dziadka, gdzie treścią codziennej modlitwy oprócz „Ojcze Nasz”, „Zdrowaś Maryjo”, „Dziesięciu Przykazań Bożych”, było recytowanie z pamięci „Sześciu Prawd Wiary” i właśnie „Wierzę w Boga” – Credo. Codzienne odmawianie tajemnic wiary wpisywało się w rozum i serce człowieka wierzącego od maleńkości, stawało się treścią życia, punktem odniesienia w podejmowaniu życiowych decyzji i gwarantem tożsamości człowieka ochrzczonego – przypominało wierzącemu kim jest i w Kogo wierzy. Dziś osłabienie wiary ma jakiś związek z tym, że katolicy nie umieją na pamięć ani „Wierzę w Boga”, ani „Sześciu Prawd Wiary”. Apeluję więc do rodziców, by uczyli swoje dzieci tych katechizmowych modlitw i wspólnie z dziećmi się modlili. Katechetów zachęcam, by włożyli wysiłek w pogłębianie znajomości treści wiary u dzieci i młodzieży. Proponuję duszpasterzom, by przed niedzielną Mszą św. odmawiali z wiernymi pacierz, jako przygotowanie do Eucharystii i stałe przypomnienie dla rozumu i serca wierzącego, co znaczy być chrześcijaninem.

 

3.      Wiara wymaga świadectwa

Dopiero po spełnieniu wymienionych tutaj wymagań wiara może stać się świadectwem, do którego każdy z nas, ochrzczonych, jest zobowiązany. Publiczne świadectwo chrześcijanina wypływa z samej istoty bycia wierzącym. Wiara nigdy nie jest sprawą prywatną. Nie można ograniczać jej tylko do murów kościoła, nie można zostawiać jej przed drzwiami ministerialnego gabinetu, pokoju nauczycielskiego, zakładu pracy, uczelni czy szkoły. Do świadectwa wiary zobowiązany jest każdy ochrzczony, niezależnie od tego, czy jest prezydentem lub premierem państwa, burmistrzem czy wójtem, urzędnikiem państwowym czy samorządowym, pracownikiem umysłowym, robotnikiem czy rolnikiem, wychowawcą czy rodzicem. Wiara wymaga bowiem „odpowiedzialności społecznej za to, w co się wierzy”. Od autentyczności świadectwa wiary każdego z nas zależy moralna i społeczna kondycja naszej ojczyzny, naszych środowisk i przyszłość polskich rodzin.

 

4.      Co to znaczy wierzyć?

Dochodzimy tu do odpowiedzi na najważniejsze pytanie, czym jest wiara. Jak uczy Katechizm Kościoła Katolickiego „wiara jest odpowiedzią człowieka daną Bogu, który mu się objawia i udziela, przynosząc równocześnie obfite światło człowiekowi poszukującemu ostatecznego sensu swego życia” (KKK 26). „Wiara jest aktem osobowym, wolną odpowiedzią człowieka na inicjatywę Boga, który się objawia” (KKK 166). „Wiara jest osobowym przylgnięciem całego człowieka do Boga, który się objawia. Obejmuje ona przylgnięcie rozumu i woli do tego, co Bóg objawił o sobie przez swoje czyny i słowa” (KKK 176). Można więc powiedzieć za Ojcem Świętym, że „wiara jest decyzją na to, żeby być z Panem, aby z Nim żyć”. Jest więc prawdą, którą trzeba żyć.

Rok Wiary ostatecznie ma pogłębić naszą wieź z Chrystusem, byśmy umacniając i wyznając naszą wiarę jeszcze bardziej do Boga przylgnęli i Jemu, naszemu Panu, na nowo powierzyli całe życie.

Na ten czas łaski i duchowej odnowy całej rodzinie diecezjalnej z serca błogosławię.

 

+ Wiesław Mering

Biskup Włocławski

 

JAN PAWEŁ II – PAPIEŻ RODZINY

 

 

List Episkopatu Polski na XXVII niedzielę zwykłą

zapowiadający obchody XII Dnia Papieskiego - 14 października 2012 roku

 

 

 

 

 

            Umiłowani w Chrystusie Panu Bracia i Siostry!

 

            Już za tydzień, 14 października, będziemy obchodzili kolejny, dwunasty Dzień Papieski, pod hasłem Jan Paweł II - Papież Rodziny. W tym roku błogosławiony Jan Paweł II zaprasza nas do pochylenia się nad chrześcijańską prawdą o rodzinie. Refleksja nad rodziną jest bowiem najważniejszą sprawą w kontekście przemian ekonomiczno-ideowych we współczesnym świecie, które często prowadzą do negowania wartości małżeństwa i rodziny, marginalizowania czy nawet wyśmiewania małżeństwa jako nierozerwalnego związku mężczyzny i kobiety. W publikacjach książkowych, w popularnych czasopismach, w programach radiowych i telewizyjnych pojawiają się treści świadczące o pogardzie dla rodziny. Rodziny chrześcijańskie poddawane są wpływom prądów myślowych „nowego wieku” (New Age) i ostatnio bardzo modnej ideologii gender, która zaciera różnice pomiędzy mężczyzną i kobietą. Nasze rodziny przeżywają zagubienie oraz wątpliwości w odniesieniu do podstawowego znaczenia życia małżeńskiego i rodzinnego. Na nowo pojawiają się próby podważania prawdy o rodzinie i wprowadzenia „związków partnerskich” w miejsce małżeństwa rozumianego jako jedność mężczyzny i kobiety.

 

            Zbliżający się Dzień Papieski stwarza okazję do zastanowienia się nad rodziną, nad jej istotą i misją we współczesnym świecie. Rodzina – jak pisał Ojciec Święty w Adhortacji Familiaris consortio – jest znakiem nadziei dla współczesnego świata, z niej bowiem wywodzą się przyszłe pokolenia, które przekazują wiarę w jedynego Boga i objawiają w pełni miłość Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Odkupiciela, do człowieka.

 

 

 

 

 

            1. Rodzina w Bożym planie stworzenia

 

 

 

            Liturgia słowa dzisiejszej niedzieli ukazuje nam Boga, który stworzył człowieka jako mężczyznę i niewiastę przekazując im dar życia, dzięki któremu mężczyzna staje się ojcem a kobieta matką (por. Rdz 2,18-24). Mężczyzna i kobieta złączeni węzłem miłości otwartej na życie tworzą rodzinę – podstawową komórkę życia społecznego (por. Familiaris consortio 11).

 

            Obraz stworzenia mężczyzny i kobiety, pochodzący z Księgi Rodzaju, przypomina nam o bardzo ważnej prawdzie, że kobieta i mężczyzna są sobie równi, chociaż różnią się od siebie swoim ciałem. Opis stworzenia człowieka, jak powiedział bł. Jan Paweł II, podejmuje jeszcze jedną bardzo ważną sprawę: Bóg stwarzając człowieka jako mężczyznę i niewiastę obdarzył ich różnicą płci, które wzajemnie się uzupełniają (por. Katechezy środowe Mężczyzną i niewiastą stworzył ich). Bóg tak podzielił się życiem z człowiekiem, że mężczyzna i kobieta, w akcie małżeńskim stają się zdolni do przekazywania życia swojemu potomstwu, a przez to są najbliższymi współpracownikami Boga. W zamyśle Bożym obydwoje, mężczyzna i kobieta, mają tę samą ludzką godność. Posiadając odmienną strukturę cielesno-psychiczną, wzajemnie się uzupełniają, są sobie potrzebni, wręcz niezbędni i w swych rolach niezastąpieni.

 

            Najważniejszym obszarem ukazującym głęboki sens stworzenia człowieka jako mężczyzny i kobiety jest małżeństwo, rozumiane od samego początku jako związek dwojga ludzi, którzy w miłości otwierają się na życie. Małżeństwo nierozerwalne i wierne do końca jest fundamentem rodziny – podstawowej komórki społecznej, w której człowiek realizuje Boży plan. Dobro małżeństwa i rodziny wymaga więc nieustannej troski ze strony samych małżonków, Kościoła i państwa.

 

 

 

 

 

            2. Kryzys małżeństwa i rodziny

 

 

 

            Drodzy Bracia i Siostry!

 

            W sytuacji kryzysu kulturowego i ideowego budzą nasz niepokój wszystkie ataki na rodzinę i próby przedefiniowania pojęcia rodziny jako luźnego związku. Przejawami tego kryzysu są: osłabienie więzi rodzinnej, przeróżne patologie rodzinne, plaga rozwodów, tak zwane „luźne” czy „wolne” związki praktykowane już od młodości, często za zgodą rodziców, oraz brak otwarcia małżonków na dar życia. Obserwujemy także coraz większe przyzwolenie społeczne na te niewłaściwe zjawiska i często brak jakiejkolwiek reakcji ze strony bliskich osób.

 

            Zjawiska te powodują w konsekwencji wspomniany kryzys rodziny i poważne problemy demograficzne. Episkopat Polski ze smutkiem przyjął informację, że Polska w dziedzinie przyrostu naturalnego spadła na 209. pozycję spośród wszystkich 222 państw świata. Zjawisko to nosi znamiona prawdziwej katastrofy. Polska na naszych oczach starzeje się, a w młodych rodzinach często pojawia się tylko jedno dziecko albo rezygnuje się w ogóle z potomstwa. Polskie dzieci rodzą się natomiast w krajach Zachodu, ponieważ tam rodzice znajdują lepsze warunki materialne dla ich wychowania.

 

            Jedną z konsekwencji kryzysu demograficznego jest również wydłużenie wieku emerytalnego, które nie likwiduje przyczyn zaistniałej sytuacji, a jedynie próbuje walczyć ze skutkami. Trzeba bezzwłocznie poszukać prawdziwych przyczyn  wspomnianego  kryzysu  i  znaleźć  odpowiednie  rozwiązanie  problemu.  Nasze działania powinny cechować mądrość i dalekosiężna perspektywa. Potrzebne jest szanujące i wspierające rodzinę, szczególnie wielodzietną, ustawodawstwo oraz pomoc samorządów lokalnych.

 

            Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii (por. Mk 10,2-16) ukazuje nam najpierw prawdziwy zamiar Boży dotyczący małżeństwa. Małżonkowie są „jednym ciałem”, to znaczy, że stanowią nierozerwalną jedność. Dlatego Jezus przypomina o jedności i wierności małżeńskiej: „Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela” (Mk 10,10). W przykazaniu miłości i wierności małżeńskiej chodzi bowiem nie tylko o perspektywę doczesności, ale także o wieczne zbawienie (por. Mt 18,15).

 

            Bł. Jan Paweł II w Adhortacji Familiaris consortio mówiąc o kryzysie rodziny, wskazał na potrzebę pomagania rodzinie w jej skutecznym realizowaniu misji dawania świadectwa o miłości Boga do człowieka. Ojciec Święty podkreślił, że przez rodzinę człowiek przychodzi na świat i w rodzinie staje się człowiekiem, ucząc się podstawowych zachowań i postaw. W rodzinie człowiek poznaje świat i wartości, uczy się kochać i przebaczać.

 

            Ojciec Święty Jan Paweł II zaznaczył, że rodzina poprzez sakramentalne małżeństwo jest „wspólnotą najpełniejszą z punktu widzenia więzi międzyludzkiej”. Więź małżeńska łączy dwoje ludzi, mężczyznę i kobietę, jako męża i żonę, stając się jednocześnie podstawą wzajemnego oddania, które znajduje najpełniejszy wyraz we wzajemnej miłości i we współżyciu małżeńskim. W oparciu o sakrament małżeństwa jest możliwe wzajemne trwanie w miłości, przebaczenie i pojednanie. Bł. Jan Paweł II wyraźnie stwierdził, że „nie ma więzi, która by ściślej wiązała osoby, niż więź małżeńska i rodzinna” (Kielce 1991). Naruszenie więzów małżeńskich rani głęboko i boleśnie wzajemne relacje między mężem i żoną, między rodzicami i dziećmi oraz relacje społeczne.

 

 

 

 

 

            3. Rodzina miejscem przekazywania życia

 

 

 

            Podczas pielgrzymki do Ojczyzny w 1991 roku, w Kielcach, Ojciec Święty podjął refleksję nad czwartym przykazaniem Dekalogu – „Czcij ojca swego i matkę swoją”. Zwrócił wtedy uwagę na fakt, że zachowanie tego przykazania jest możliwe, jeśli rodzice będą przyjmować każde dziecko jako dar Boga. Niezależnie od warunków zewnętrznych i trudności, jakie pojawiają się w życiu, zarówno tych ekonomicznych jak i społecznych, dziecko nie może być traktowane jako ciężar czy zagrożenie dla ojca lub matki, bądź dla ich rodziny. Byłoby źle, gdyby „małżonkowie dobrze sytuowani widzieli w dziecku niepotrzebny a kosztowny dodatek życiowy” (Kielce 1991). Podstawą miłości małżeńskiej jest otwarcie na życie, mądre i odpowiedzialne rodzicielstwo, które wynika ze świadomego przyjęcia każdego życia, którym Bóg zechce małżonków obdarzyć. Jest to możliwe wtedy, gdy opierają się oni w swojej miłości na wierze w Boga.

 

            Podobnie podczas pielgrzymki w roku 1997, w Kaliszu, przed sanktuarium św. Józefa, Jan Paweł II po raz kolejny radykalnie stanął w obronie życia nienarodzonych, podkreślając, że „miarą cywilizacji — miarą uniwersalną, ponadczasową, obejmującą wszystkie kultury — jest jej stosunek do życia. Cywilizacja, która odrzuca bezbronnych, zasługuje na miano barbarzyńskiej. Choćby nawet miała wielkie osiągnięcia gospodarcze, techniczne, artystyczne, naukowe”. Ojciec Święty przytoczył także słowa bł. Matki Teresy z Kalkuty wypowiedziane w Kairze, podczas Konferencji ONZ, w 1994 roku: „Dziecko jest najpiękniejszym darem dla rodziny, dla narodu. Nigdy nie odrzucajmy tego daru Bożego”.

 

 

 

 

 

            4. Tegoroczny Dzień Papieski

 

 

 

            Drodzy Bracia i Siostry!

 

            Za tydzień, podczas XII już Dnia Papieskiego, obchodzonego pod hasłem Jan Paweł II - Papież Rodziny będziemy słuchali słów Ojca Świętego, będziemy się modlili o świętość polskich małżeństw i rodzin, o otwartość na dar życia, o mądrość dla ustawodawców, odwagę dla samorządów, aby wzmocnić rodzinę jako podstawową komórkę życia społecznego. Będziemy mieli okazję wspomóc także dzieło, które od lat nazywane jest żywym pomnikiem Jana Pawła II. Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia" poprzez stypendia wspiera materialnie i duchowo ponad 2500 stypendystów z całej Polski, głównie z rodzin wielodzietnych. Dzięki ofiarności Polaków w kraju i poza jego granicami mogą oni realizować swoje marzenia edukacyjne. W duchu wartości, którym służył Błogosławiony Papież, stypendyści pragną dobrze przygotować się do zadań czekających ich w dorosłym życiu. Tę inicjatywę Kościoła w Polsce Jan Paweł II określił już za życia, jako pomnik najbliższy jego sercu. Tym bardziej zachęcamy do wspierania jej modlitwą, dobrym słowem, cierpieniem i ofiarą. W przyszłą niedzielę podczas kwesty przy kościołach, na ulicach i w miejscach publicznych będziemy mogli wesprzeć także materialnie ten wyjątkowy pomnik wdzięczności budowany Błogosławionemu Papieżowi.

 

            Na czas przeżywania XII Dnia Papieskiego i podejmowania trudu przemiany polskiej rodziny udzielamy wszystkim pasterskiego błogosławieństwa.

 

 

 

 

 

Podpisali: Pasterze Kościoła katolickiego w Polsce

 obecni na 358. Zebraniu Plenarnym

 Konferencji Episkopatu Polski we Wrocławiu

 w dniu 23 czerwca 2012 r.