Zmarł ks. prof. Stanisław Olejnik – nestor polskich teologów moralistów
- Szczegóły
- Kategoria: Artykuły
- Opublikowano: poniedziałek, 21, kwiecień 2014 07:21
- Administrator
- Odsłony: 8748
W dniu 16 kwietnia br. w 94 roku życia i 70 kapłaństwa zmarł we Włocławku wybitny polski teolog moralista ks. infułat prof. dr hab. Stanisław Olejnik – kapłan diecezji włocławskiej, wieloletni wykładowca w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku, Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie i Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w Lublinie; trudzący się dla odnowy teologii moralnej w Polsce po Soborze Watykańskim II, cieszący się przyjaźnią i ceniony przez bł. Jana Pawła II.
Msza święta pogrzebowa będzie odprawiona w środę 23 kwietnia br. o godz. 10 w Katedrze we Włocławku. Zgodnie z wolą Zmarłego miejscem pochowania będzie cmentarz w Kaliszu. W Kaliszu – tego samego dnia, tj. 23 kwietnia - o godz. 16 Msza święta w Bazylice Świętego Józefa i pogrzeb na cmentarzu Tynieckim przy ul. Łódzkiej.
Ksiądz infułat prof. dr hab. Stanisław Olejnik urodził się 28 kwietnia 1920 roku w Kaliszu. Świadectwo dojrzałości otrzymał po ukończeniu Gimnazjum im. Adama Asnyka. 23 grudnia 1944 roku na Jasnej Górze w Częstochowie przyjął święcenia kapłańskie. Ks. Profesor do ostatnich lat starał się przeżywać rocznicę święceń na Jasnej Górze. Studia specjalistyczne na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego ukończył doktoratem w 1948 roku, a dwa lata później został wykładowcą na tymże Wydziale. W 1954 roku na podstawie rozprawy Eudajmonizm. Studium nad podstawami etyki został habilitowany na tej uczelni w zakresie etyki i teologii moralnej. Prowadził szeroką działalność naukową, badawczą i dydaktyczną na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii w Warszawie, a w latach 1958 – 1968 na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od roku 1953 do 2002 był profesorem Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1973, a profesora zwyczajnego w 1980 roku. Na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie sprawował funkcję prodziekana w dwóch kadencjach i dziekana.
Dużo podróżował po świecie, gdyż zawsze Go to pasjonowało. Uczestniczył w wielu międzynarodowych zjazdach teologicznych. W latach 1968 – 1973 był członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej w Rzymie. Pełnił funkcję przewodniczącego Sekcji Teologów Moralistów w Polsce w latach 1964 – 1975. Pracował jako członek Komisji do Spraw Nauki Katolickiej Episkopatu Polski (1967 – 1975) oraz Rady naukowej Episkopatu Polski (1974 – 1987).
Opublikował przeszło sto pięćdziesiąt prac naukowych i popularno-naukowych (w tym 28 książek) z zakresu filozofii i teologii, a zwłaszcza teologii moralnej. Najważniejszą publikacją jest siedmiotomowe dzieło Dar – Wezwanie – Odpowiedź. Teologia Moralna (1988 – 1994).